Nakładem wydawnictwa Polihymnia wydana została moja autorska transkrypcja na fortepian Passacaglii c-moll BWV 582 Johanna Sebastiana Bacha. Ze wstępu:

Passacaglia c-moll BWV 582 została skomponowana między rokiem 1706 a 1713, najprawdopodobniej podczas pobytu Johanna Sebastiana Bacha w Arnstadt. Tak jak w przypadku wielu dzieł kompozytora, rękopis uznany jest za zaginiony. Samo dzieło znane jest jedynie z licznych kopii.

Passacaglia jest utworem o niezwykłym wyrafinowaniu. Kompozycja odzwierciedla doświadczenia zdobyte dzięki spotkaniu z Dietrichem Buxtehudem w Lubece w 1705 roku. Dwadzieścia wariacji na ośmiotaktowy temat z kulminacją w formie fugi (thema fugatum) wykazuje — szczególnie w porównaniu z takimi kompozycjami jak słynna Toccata i fuga d-moll BWV 565 — absolutną kontrolę nad zasadami kompozycji, materiałem figuracyjnym, formą muzyczną, techniką fugowaną i rozplanowaniem harmonii. Mimo niewątpliwego wzorowania się na architekturze ostinatowych utworów D. Buxtehudego, Bach wychodzi daleko poza zastane wzory. Szczególnie istotne jest pomysłowe, fugowane opracowanie materiału tematycznego.

Prezentowana transkrypcja Passacaglii na fortepian solo jest wynikiem kompromisu między zachowaniem oryginalnego tekstu kompozycji oraz bachowskim prowadzeniem głosów a możliwościami brzmieniowymi i wykonawczymi fortepianu. Autor do minimum ograniczył oznaczenia dynamiczne, artykulacyjne i wyrazowe aby zachować przejrzystość i czytelność tekstu oraz umożliwić wykonawcy samodzielną jego interpretację.

Publikacja jest do nabycia na stronie internetowej wydawnictwa.